نسرین ستوده، کنشگر حقوق بشر، علی رازینی و محمد مقیسه را کسانی خواند که «از قضاوت تنها نامش را یدک می‌کشیدند و از دانش و آگاهی و بی‌طرفی در قضاوت بی بهره بودند.»

او افزود این دو نفر «با کینه‌توزی و گویی برای انتقام رای صادر می‌کردند و کوهی از آتش کینه و انتقام برافروخته بودند.»